Zoals jullie al eerder op deze site konden lezen is met de Bagheera in 1974 het "Matra virus" begonnen. Hoe ouder ik wordt hoe mooier ik de type 1 ga vinden, daarnaast leek het ons ook gaaf om ooit de "cirkel rond te krijgen" en weer zo'n type 1 in ons bezit te hebben.

Echter de roest duivel hield ons altijd tegen, sommige exemplaren zagen er van de buiten kant mooi maar het chassis was een drama. Een wel bekend probleem bij de beide type's Bagheera's.

 

Nu in 2005 is de cirkel rond ! Eigenlijk uit het niets "liepen" we tegen een redelijk gave Nederlandse Bagheera type 1 ! De Bagheera had 14 jaar stil gestaan, maar dan wel binnen, en was helemaal compleet en origineel. Na een inspectie bleek dat het laswerk ontzettend meeviel wat op zich bij een Bagheera bijzonder is.

Daarnaast zat er een barst  in de voorruit, was de benzinepomp stuk en kon de koppeling niet ingedrukt worden.

Als eerste werd het roest aangepakt.

 

   
Na het las werk werden de remmen aangepakt. De remmen zaten niet vast echter na 14 jaar was het wel verstandig om deze te reviseren zodat we zeker weten dat dit geen problemen zal veroorzaken.

Na de demontage van de remklauwen werden de remschijven  schoon geschuurd. De remklauwen hebben we helemaal uit elkaar gehaald en gereviseerd, hierdoor zijn alle 4 de remklauwen zo goed als nieuw.

 
   
Na de remklauwen zijn we begonnen met de voorruit. Hier zat een barst in en daarnaast is het bij een Bagheera  sowieso verstandig om de raamstijl te controleren op roest.

Na het verwijderen van de voorruit hebben eerst zal het kit schoon geschraapt en daarna zijn alle roestplekken aangepakt met een slijptolletje. Nadat alles grondig was schoongemaakt en ontvet hebben we de raamstijl met zink beschermt.

 
   


Nieuwe voorruit erin en na 2 dagen sleutelen kon er met de Bagheera weer gereden worden ! De eerste rondjes waren natuurlijk super, alleen het schakelen viel een beetje tegen. Kortom de versnellingsbak is ook onderhanden genomen en aangepast.

Nu was het moment aangekomen om de Bagheera te gaan keuren en gelukkig slaagde de Bagheera met glans !
 
Mijn vader rijdt nu in de Bagheera, niet dagelijks maar toch geregeld. Natuurlijk zijn er dan ook nog kleine storingen ontdekt, de startmotor en de uitlaat zijn inmiddels al vervangen.  De eerste "meeting" van de Bagheera was de Zandvoort Club Special in 2005 we zijn zelfs het circuit op geweest. Ondanks het feit dat de Bagheera optisch nog veel werk voor de boeg heeft is hij in ieder geval technisch piekfijn in orde. Ooit wil de restauratie rigoureus aanpakken en de Bagheera in concours staat krijgen ! Kortom dat gaat nog wel even duren......

 
   
Toen we de Bagheera hadden gekocht vonden we in de achterbak de originele spiegels, deze waren echter wel in een slechte staat. Na een grondige aanpak door m'n vader zegen deze spiegels er als nieuw uit. Na montage van de "vernieuwde" spiegels zag de Bagheera, hoe gek het ook klinkt, meteen completer en mooier uit. 

Na de spiegels waren de velgen aan de beurt, deze werden opnieuw gestraald en gespoten. De kapjes van chroom die erop zaten werden opgepoetst zodat ze enigszins weer glommen. Nieuwe banden erom en klaar voor de keuring !

 
   
Eerst even nog een overall foto van de Bagheera met originele spiegels en velgen. Stukje bij stukje komt de Bagheera weer in originele staat. Ondanks de mindere staat van de kleur is het toch wel een plaatje om naar te kijken.

 


   
Een minder leuke update is dat we begin 2007 iemand achterop de Bagheera is gereden, dit resulteerde in een behoorlijke schade. Zo zie je maar, het ene moment ben je aardig op weg om de Bagheera te herstellen en het andere moment heb je weer wat tegenslag. Het belangrijkste is natuurlijk dat niemand van de betrokkene lichamelijk letsel heeft opgelopen. De rest is alleen bijzaak, maar a het doet natuurlijk wel even pijn.

 

   
Maar zoals Johan Cruijf dat zegt: " Elk nadeel heeft z'n voordeel". De Bagheera zal volledig hersteld worden en er nog beter uit gaan zien. Hij wordt namelijk ook in z'n geheel overgespoten in de originele kleur geel ! Voordat de Bagheera gespoten gaat worden zal ook eerst het chassis verder gecontroleerd worden op roest en andere geďmproviseerde reparatie werkzaamheden zodat dit in de toekomst geen problemen gaat op leveren. Ook zal het polyester aangepakt worden zodat alle scheurtjes en oneffenheden zullen verdwijnen.

Het heeft enige tijd geduurd maar dat is wanneer iets grondig wordt uitgevoerd niet erg. Eerst is de Bagheera in z'n geheel kaal geschuurd, daarna is de osmose aangepakt en zijn alle scheurtjes en onevenheden in de polyester carrosserie weggewerkt. Alles op zo'n manier dat het niet meer terugkomt.  

 
       
   
Na het wederom scheuren en de benodigde epoxy en grond lagen was het tijd om de uiteindelijke gele (Jaune Soleil) aan te brengen. Wat blijft dat toch een kenmerkende kleur voor de Bagheera. Er is geen middenweg, je vindt het mooi of niet. Een ding is zeker het is en blijft een echte jaren '70 kleurencombinatie!  

Het spuiten is afgerond en de tijd van het opbouwen is aangebroken. Alles wordt zo netjes mogelijk terug geplaatst en sommige onderdelen zijn weer passend gemaakt zodat het een en ander nog mooier aansluit of op z'n minst weer netjes recht staat.
   
   

De Bagheera werd in februari 2008 aan ons overgedragen, we vonden het meteen een geslaagde operatie. Inmiddels had ik onszelf een deadline opgedragen, namelijk 03 mei 2008. Dit was de datum van een grootse Europese bijeenkomst in Frankrijk ten behoeve van het 35 jarig jubileum van de Bagheera. Deze bijeenkomst werd door de Franse Matra-Passion club georganiseerd. De locatie van de bijeenkomst was rond het meer van Annecy, dit was niet zomaar want dit was ook de locatie toen de Bagheera 35 jaar geleden aan de internationale autopers werd gepresenteerd.

Dit in combinatie met het 60 jarig “jubileum” van mijn vader een uitgelezen mogelijkheid om samen met de Bagheera die kant op te gaan. Echter het gehele interieur moest vernieuwd worden, vanaf de kofferbak tot aan het dashboard moest kompleet aangepakt worden. Kortom nog genoeg werk voor de boeg.

De eerste fase was het helemaal kaal maken het interieur en kofferbak gedeelte. Nadat alles eruit is gehaald hebben we de grondig schoongemaakt en “kritische” plekken aangepakt. Overigens viel dit reuze mee, een klein gaatje bij het voeten gedeelte moest worden dicht gelast. De rest was gewoon een kwestie van opschuren en beschermen. Als “finishing touch” werd het hele gedeelte voorzien van een Hammerite laag. Nadat dit goed gedroogd was werd het bodemplaat voorzien van een laag “trilplaten” dit om extra bescherming te geven en om het “blik” gevoel te verminderen.

 
   
Nu gingen we de kofferbak gedeelte bekleden. Hiervoor gebruikte ik een stof die het meest leek op de originele bekleding, het was een lastige klus om alles strak en goed geplakt te krijgen. Uiteindelijk is de gehele kofferbak, motordeksel, plank en kofferruimte opnieuw bekleed en ben ik tevreden met het resultaat.

 
   
Ondertussen waren de stoelen, vloerbedekking en bestelde extra stukken stof vanuit Kroatië aangekomen. Helaas was de originele stoffen niet meer te verkrijgen. Als alternatief heb ik een stof gevonden die het dichts bij het origineel kwam, uiteindelijk misschien ook wel beter dan het originele want de stof die ik nu gebruikt heb is vele malen sterker dan de originele stof.

Origineel hoort de vloerbedekking ook “lime” groen te zijn, echter ik heb bewust gekozen om zwarte vloerbedekking te gebruik. Soms moet je minimale concessies doen aan de originaliteit wanneer iets beter, efficiënter of onderhoud’s vriendelijker is.

 
   
Naast de stoelen en de vloerbedekking, die ik zoveel mogelijk uit een stuk uit de Bagheera had gehaald, had ik gegevens door gegeven hoe de rest van de stoffen bewerkt moesten worden. Bijvoorbeeld de stiksels voor de hemel en stof voor het dashboard.

Eerst hebben we het complete dashboard uitgebouwd en uit elkaar gehaald. Nu kon het bekleden ervan pas beginnen. Met behulp van mijn schoonmoeder werd een “hoes” genaaid en de voorbereidde stukken konden zonder probleem op het dashboard geplakt worden. Nadat alles op z’n plaats zat en vast bleef zitten kon de opbouw en het terug plaatsten van het dashboard beginnen. 

 
   
   
De deurpanelen heb ik zelf gemaakt, de originele waren helemaal vergaan. Voor de panelen heb ik een wat dikkere materiaal gebruikt, zodat het een en ander wat steviger is. Dit samen met een iets dikkere vulling had ik wel wat meer moeite met het te monteren. Overigens de buitenkant van de panelen heb ik wat extra bescherming gegeven tegen vocht. Bij een Turkse kleermaker heb ik de stukken stof aan elkaar laten naaien conform origineel. Nadat ik alle benodigde materialen tot mijn beschikking had kon het monteren beginnen.  

 
   
   
Nadat eerst de vloerbedekking, dashboard, stoelen en hemel terug gemonteerd was het complete interieur vernieuwd. Na nog enkele optische afwerkingen waren we op tijd klaar voor onze trip naar Frankrijk, een prachtig eindresultaat! Vol trots gingen we met onze Bagheera de komende 1800 km ( heen en terug 900 km ) tegemoet. Een indruk van deze bijeenkomst zijn te zien op onze “gallery” pagina.